Z tysięcy kropek i kresek
Słowo „Towanda” usłyszałam po raz pierwszy jako mała dziewczynka, oglądając film „Smażone zielone pomidory”. Przesłanie filmu tak bardzo mnie poruszyło, że słowo to na trwałe wryło się w moją pamięć. To okrzyk świadomej kobiety, wiedzącej, czego chce, podążającej swoją drogą pomimo przeciwności losu. Taka chciałam być, a film okazał się dla mnie początkiem wielkich zmian, źródłem odwagi i motywacji.
Od kilku lat moją pasją są grafika i rysunek, a źródłem inspiracji – wyobraźnia. To ona podsuwa wiele ciekawych wizji, którym nadaję realne kształt. W swoich pracach dotykam spraw ważnych: relacji międzyludzkich, stanów i procesów, które toczą się we wnętrzu każdego z nas. Uważam, że są pewne emocje, których nie da się wyrazić werbalnie – wówczas najlepszym środkiem przekazu jest dla mnie sztuka.
Słowo „Towanda” towarzyszy mi już od ćwierć wieku. Kiedy rozpoczynałam swoją artystyczną drogę rysowniczki, wiedziałam, że pseudonim musi być ściśle związany z tym słowem – tak bliskim mojej koncepcji życia. Stąd Touanda – podpis, którym od 15 lat sygnuję swoje prace rysunkowe i grafiki.
Kolory schowane pod powiekami
Świat, który powstaje w moich myślach i który odzwierciedlam w swoich pracach, często pełen jest barw. Organizatorzy kiermaszu sztuki użytkowej napisali kilka słów na swoim oficjalnym profilu facebook’owym o moim stylu: „Pełna energii i pomysłów, funkcjonuje tak, jakby była pozytywną odpowiedzią na tekst piosenki „Żyj kolorowo” z repertuaru Ewy Bem”. Ale nie jest to jedynie zabawa kolorami: wyrażam nimi to, co czuję, jak odbieram świat, jak go przetwarzam przez swoje doświadczenie, emocje i pragnienia.
W mojej twórczości często przewija się jeden motyw: kobiety. To zarazem ja i nie-ja: to pasja, odwaga, zamyślenie, siła i bezbronność. Wszystkie odcienie kobiecości, które dostrzegam, choć bywają trudne do nazwania. Wyobrażenie o tym, kim jest – kim jestem, czasem nieśmiały szept o tym, czego potrzebuje – potrzebuję, czasem zaś głośny krzyk.